Μόριτς, Ζίγκμοντ

(Zsigmond Moricz, Τισατσέτσε 1879 – Βουδαπέστη 1942). Ούγγρος συγγραφέας. Από οικογένεια χωρικών, σπούδασε θεολόγος, νομικός και τέλος έγινε συντάκτης εφημερίδας. Πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό Nyugat με το διήγημα Εφτά δεκάρες (1909) και έγινε αμέσως ο συγγραφέας της μόδας του νέου λογοτεχνικού νατουραλιστικού ρεύματος. Με δοκίμια, δράματα, μικρά μυθιστορήματα, μοντέρνες μπαλάντες σε πεζό, έδωσε έντονες εικόνες μαγυάρικης και κυρίως αγροτικής και μικροαστικής ζωής (Χρυσός στη λάσπη, 1910· Πίσω από την πλάτη του Θεού, 1911) κλπ. Αφού τέθηκε το 1919 στην υπηρεσία της Δημοκρατίας των Συμβουλίων, έδωσε με τα έργα του μια πιστή εικόνα του επαναστατικού κινήματος. Από τα πιο γνωστά έργα του Μ. είναι Γλέντι κυρίων (1928), Καυτά λιβάδια (1937), η τριλογία Τρανσυλβανία (1934-1939) και το μυθιστόρημα Ο πανσές (1941). Ο Ούγγρος συγγραφέας Ζίγκμοντ Μόριτς.